From Taupo to Franz Josef!

Hi Mates!

Tijd voor een nieuw verslag!
Ondertussen ben ik weer met bijna beentjes op de grond beland en ben ik uit de adrenaline-roes van de skydive in Taupo! Vanuit Taupo zijn we op 7 januari verder gegaan met de Kiwibus richting River Valley. River Valley staat bekend om de mooie rivieren. Vooral onder de rafters erg geliefd! Had mezelf beloofd om voorlopig even niks heldhaftigs meer te doen, dus geen raften voor mij. Joelle was al wezen raften in Rotorua dus die vond het niet zo erg. Paardrijden kon je daar ook erg mooi over de heuvels, maar met pijn in ons hart hebben we dat moeten afslaan omdat we die dag erachter kwamen dat ons geld aardig op begon te raken. Nu al! Oeps!

Eenmaal in de River Valley Lodge werd onze bus (52 personen) losgelaten in de 2 kamers. Jazeker, TWEE! En niet zomaar kamers. De bedden bestonden uit lange planken waar smalle matrasjes tegen elkaar op waren gelegd, zij aan zij. Daarbovenop was nog een lange plank met smalle matrasjes, zodat het een soort superstapelbed werd! Erg knus! Zie foto!

’s Avonds kon je voor 15 dollar mee-eten met een bbq. Best veel geld maar we besloten om mee te doen aangezien we niet echt boodschappen hadden gedaan, daar geen supermarkt was en vooral ook omdat we waarschijnlijk lagen te slapen toen de busschauffeur ons daar op wees. Geeft niks, want wooooow wat was het eten lekker!! Na een aantal flessen wijn en pullen bier bleven we met onze busdriver Gary, 2 Amerikanen, een Australiër, een Canadees en 2 Kiwi’s over, ging de bar dicht, en kwam de eigen whiskey op tafel. Er was niet veel meer nodig en we kregen één van de Amerikanen naakt boven op de tafel. Dat was heel grappig.

Dag erna: met kater en al op naar de hoofdstad Wellington! ’s Middags met de mannen die we de avond ervoor hadden leren kennen een rondje door Wellington gemaakt, ook langs de botanische tuinen, waar toevallig een openlucht concert was! Weer een paar biertjes gekocht en ons tussen de feestende kiwi’s gemengd. Terug in het hostel ons snel omgekleed en door naar de BASEment, de bar onder ons hostel (keten Base), want het was 2 drankjes voor de prijs van 1! Al snel hadden we een favoriet: The Sour Cow, niet in een glas maar in een jampotje. In de BASEment kwamen we ook Henrik tegen, onze Duitse vriend die we hebben leren kennen in HotWaterBeach. Dag 2 in Wellington was even een bijkomdagje. ’s Middags kwam Eva aan met de Straybus, helemaal in de partymood. Wij hadden ondertussen al 2 erg gezellige avonden gehad en konden nog zo’n avond eigenlijk niet zo goed aan. Eef had ons toch overtuigd, wij mee naar de BASEment. Na 2 Sour Cows droop ik al af, m’n maag was niet zo blij met me. Joëlle en Eva gingen die-hard door. Tequila x6, en een nieuwe bijnaam voor Joëlle. The rest is history.

Highlight in Wellington: Te Papa Museum! Dat was echt een gaaf (gratis) museum. 6 verdiepingen over eigenlijk alles dat met Nieuw Zeeland te maken heeft. Aardbevingen, vulkanen, Maori, vogels, zeedieren, kunst, alles over de oorlog, het was super! Ook hebben we nog een wandeling gemaakt over de boulevard tijdens zonsondergang. Ons plan was eigenlijk om met de bus naar Mount Victoria te gaan, en vanaf daar terug te lopen, maar toen we dat vertelde aan de locale busdriver vertelde hij ons dat het hem niet zo’n goed idee leek i.v.m. alle dronken mensen onderweg. Hij wist nog wel een andere mooie plek om te wandelen, en zo belandden we dus op de boulevard!
Dag erna: De Ferry naar het zuidereiland! Na alle verhalen van reisgenootjes hadden we grote verwachtingen dus waren zeker erg benieuwd! 8 uur ’s morgens stonden we al met de kiwibus en onze moeie hoofden onze bagage in containers te laden. Een taxi stopte en allemaal filmapparatuur werd eruit gehaald. Wij naar elkaar lachen: huhuhh we worden gefilmd.. Een paar minuutjes later keken we wat beter, en wie stond daar: CHRIS ZEGERS! Op de ferry kwamen we hem overal tegen. Alle Nederlandse toeristen in rep en roer. Na een tijdje varen draaiden m’n maag alweer om, dus ging ik maar weer in de ‘overleefmodus’, liggend op een bank, ogen dicht, en hopend dat alles erin bleef. Naast mij lag een man op ongeveer dezelfde manier. Beide waren we in slaap gevallen en na een tijdje schrok ik wakker, en zag een camera en een lachende Chris Zegers voor me. Eenmaal in Picton op het Zuidereiland stonden we ook weer vlak naast hem bij de bagagebanden. Toch maar alle moed verzameld en naar hem toegegaan om te vragen of we met hem op de foto mochten, en dat mocht!! Joehoee!! In september wordt het uitgezonden, wie weet staat mijn ‘wakker schrik momentje’er ook bij.

Van Picton zijn we doorgereden naar Kaiteriteri, een plaatsje dat tegen het Abel Tasman National Park aan ligt. Super mooi! We hadden lekker weer, dus een dagje chillen in de zon, Henrik was er ook. De dag erna kwam Eva naar een ander Hostel in de buurt. Besloten niet veel bijzonders te doen omdat ik nog steeds niet zo lekker was van de Ferry. Dag erna gingen we een dag kayakken! We gingen in een grote groep, eva ook mee, voor 7 uur langs de kust varen. Super mooie stranden, helder water, en we gingen naar eilandjes om te lunchen en we hebben zeeleeuwen met baby’s gezien! Op een kayak word je niet zeeziek zeggen ze. Nou, op een kayak wordt Nine Bakker dus wel zeeziek. Arme Joëlle, die zat achter me en moest alles aanzien, 7 uur lang. Het ergste was het laatste stuk, toen moesten we een stuk over open water oversteken. Hoge golven, m’n maag inmiddels leeg, wind, regen, geen energie meer, het was een nachtmerrie!
Van Kaiteriteri gingen we door naar Westport, een erg saai dorpje waar niet veel anders te doen is als Surfen. Niet zo leuk om naar te kijken als het regent! Surflessen hebben we maar niet genomen i.v.m. ons geld gebrek.

Van Westport gingen we door richting de Poopub. Onderweg hebben we nog 2 stops gemaakt. De eerste was een wandeling van ongeveer 45 minuten langs de kust, waar ook zeeleeuwen te zien waren. Wauw wat was het daar mooi!!! Zeker een plek om nog een keer naar terug te gaan! De 2e stop was bij Greymouth in de buurt, om de Pancakerocks te zien! Ook zeker errug indrukwekkend! Zo mooi! Aangekomen bij de poopub kon het feest beginnen. De poopub is een café dat bekend staat om de oude eigenaar Les, en de themafeesten die hij daar iedere avond geeft. Deze avond was het thema ‘anything but clothes’. Erg origineel had ik een papieren vuilniszak gekocht voor 69 cent, en Joëlle ging in haar handdoek. Het was weer een mooie avond!

De reis naar Franz Josef was ook erg mooi. Hoe verder we daarbij in de buurt kwamen, hoe mooier de bergen werden. Franz Josef staat bekend om de gletsjer, midden tussen het regenwoud! En dat is waar ik nu op dit moment naar kijk! Super gaaf! Het weer is hier onstuimig op het zuidereiland, daar zullen we aan moeten wennen. Het ene moment zit je in je shirtje in de zon, het volgende moment moet je rennen om te schuilen voor een hagelbui. Ook hier zijn we Henrik weer tegen gekomen. Henrik heeft hier een paar maanden geleden al gewoond/gewerkt en kent de locals. Toen hij zijn vorige baas hier tegen kwam vroeg hij gelijk of Henrik weer kwam werken in dat restaurant. Henrik zei dat hij dat wel wilde, en vroeg gelijk of wij dan ook daar konden komen werken omdat hij wist dat wij ook een baantje zoeken. Hij had nog bediening nodig en barvrouwen, dus, geregeld!! Vanmiddag hebben we ons sollicitatiegesprek gehad en maandag mogen we beginnen! 8 weken lang werken we 6 dagen in de week, 2 shifts op een dag. We beginnen om 11 uur in het restaurant en werken tot 3 uur ’s middags. Dan hebben we een paar uur vrij en dan beginnen we om 6 uur in die andere tent tot een uur of…? Helemaal blij! Huisvesting krijgen we over 2 weken. Vanaf dan wonen we met 4 mensen in een huis, allemaal een eigen kamer en dan de rest gedeeld. Tot die tijd wonen we in een hostel voor 100 dollar in de week, dat is erg goedkoop! Super toch?!!

Xx