Liefs vanuit Dunedin!

Franz Josef ligt alweer een tijdje achter ons, en het afscheid viel eerlijk gezegd zwaarder dan gedacht! De eerste dag in Wanaka was nog niet zoveel aan.. Waren teveel met ons hoofd bij het ‘achterlaten’ van onze matties, gelukkig ’s avonds in de bar minder last van! Bij terugkomst bij ons hostel stond er een man met een BBQ voor het hostel burgers en worstjes te bakken. Hadden eigenlijk wel zin in wat dus vroegen hoeveel hij ervoor wilde hebben, en toen vertelde hij dat we dat voor niks konden krijgen als we maar beloofden dat we even na zouden denken over het geloven in God! Aardige man, en goddelijke burgers!

Dag 2 in Wanaka hebben we met z’n 3e een bergwandeling gedaan en op de top hadden we een super uitzicht over de stad, de bergen en de meren. ’s Middags hebben we nog even lekker aan het meer in de zon gelegen en terug in het hostel kwamen we erachter dat er overal posters hangen van de ‘Franz Josef Hot Pools’ en de ‘Franz Josef Glaciers’. Later op de avond kwamen we een ex-collega van The Landing tegen op straat waarvan we niet wisten dat hij er ook zou zijn, kortom, Franz Josef wilde ons maar niet loslaten.

Na een paar dagen Wanaka gingen we door naar Queenstown! Eindelijk! Hier had ik al m’n hele reis naar uitgekeken. DE adrenaline/party stad van Nieuw Zeeland, en dat in ongeveer de mooiste omgeving die je je maar kon voorstellen. Voordat we daar aankwamen maakten we nog een tussenstop in Arrowtown, een heel gezellig stadje met terrasjes en cafeetjes.. (dit zie je niet veel in NZ!!)
Eenmaal in Queenstown hadden we de spullen in het hostel gedropt en kon het feest beginnen. Eerst alle winkelstraten door op zoek naar leuke kleren voor weinig. ‘Leuke kleren kopen’ is gelukt, ‘voor weinig’ helaas niet. ’s Avonds aan de beroemde FergeBurger (had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar hij was super lekker!) en daarna de stad in, op zoek naar de leukste bar! Feestjes maken kunnen ze wel in Queenstown kwamen we achter, en daar hebben we een paar avonden van gesmuld!

Overdag hebben ik lekker aan het meer gelegen, in het park gelezen, en we zijn nog een berg op gegaan die uitzicht geeft over Queenstown, het meer en de omgeving. Dit kon met een gondel, maar hebben wij natuurlijk lopend gedaan!! Bovenaan heeft Henrik z’n bungy gedaan.. Brrrr,, en dat moest natuurlijk ’s avonds gevierd worden. De leukste avond van allemaal! Henrik stuiterde de hele nacht van adrenaline van kroeg naar kroeg, en onderweg kwamen we Jon tegen, een van de Engelse kerels die Joëlle en ik hebben ontmoet op onze eerste dag in Auckland (onze eerste vrienden!!!).

Dag erna met kater en al in de mini-van van Kai, opweg naar Te Anau (Fiordland). De dag daarna zouden we namelijk de Kepler-Track starten!!! Boodschappen doen voor onderweg en vroeg ons nestje in dus. 10 kilo woog m’n tas toen we aan de track begonnen (inclusief 3 liter water). Rond kwart over 9 checkten we in en moesten we 45 minuten lopen naar de start. Het weer was super en het zag er voor de komende dagen ook heel goed uit. Het eerste uur op vlakke grond lopen ging prima, maar daarna ben ik zo stom geweest om me kapot te lopen. Achter 2 mannen aan (met ultra lange benen) de berg op kun je niet bijhouden met korte pootjes, maar toch wilde ik het proberen.

Voelde me onbewust gejaagd, daardoor continu achter m’n adem, hijgend als een bezetene, en binnen anderhalf uur waren al m’n spieren verzuurd. Eventjes dacht ik dat ik het niet kon, aangezien na deze dag nog 3 dagen wandelen zat. Zat er doorheen, en heb toen de boys ‘vriendelijk verzocht alsjeblieft verder te lopen zonder mij, ik kwam vanzelf wel boven’. Na veel gespartel gingen ze dan eindelijk voor me uit, had ik de wereld voor mezelf en liep ik rustig op m’n eigen tempo naar boven. Na een paar uur eindelijk op de top en dat was een geweldig gevoel! Toch maar eventjes gedaan! 2 uur later kwamen we aan bij de Luxmore hut. Lekker eventjes uitgerust en wat mooie kiekjes gemaakt. De volgende ochtend stonden we om 7 uur op, en bleken we boven de wolkendeken te zitten. Super gaaf!! (zie foto’s) Dit leek bijna niet echt, zo mooi! Zo hebben we de 2e dag een paar uur boven de wolken gelopen, en toen werd de zon te sterk en verdwenen ze. Toen kwamen de fjorden tevoorschijn! Nog eigenlijk veel indrukwekkender!! Kortom, de 2e dag was waanzinnig. Heel veel klimmen, nog veel meer dalen, het was zwaar, maar goed te doen door alle ‘wauw’ momentjes onderweg.

Dag 3 en 4 was ook super, door het regenwoud naar beneden langs een grote rivier, en ’s nachts het geluid van de kiwi (de vogel) om de hut heen. De laatste hut stond aan een meer.. Gelukkig op het laatste moment nog een tip van mams (via een collega) opgevolgd. NEEM SPRAY MEE TEGEN ZANDVLIEGJES! Gelukkig op het laatste moment dus nog gekocht want vooral aan het meer was het niet te doen!! Zandvliegjes klinkt heel onschuldig maar die beesten steken hard en de bulten jeuken de pan uit voor een paar dagen!

Na 4 dagen zwoegen kwam ik (een half uur later dan de boys) aan bij de finish! De track bijna helemaal in m’n eentje gelopen, maar moet zeggen dat ik het wel prima vond want ik kwam de mannen iedere avond weer tegen in de hut, waar ze dan m’n bedje al hadden gereserveerd. Lekker onderweg een beetje nadenken en beestjes kijken zoals vroeger zonder dat iemand op je wacht. Niet te vergeten het zwart/witte roodborstje dat me een paar uur op de voet heeft gevolgd en zelfs op een stokje kwam zitten als ik die uitstak! Hartverwarmende vogeltjes.

Terug in Te Anau lekker in een pizzeria gegeten (dat was m’n einddoel) en een dag uitgerust en bijgekomen. Dag erna was het tijd voor de Milford Sound Cruise! Had een paar andere Duitsers ontmoet met een auto die toevallig ook die kant op gingen, dus kon ik mooi meerijden voor de cruise. Ook deze dag had ik weer alle mazzel van de wereld met het weer! Helaas kwam ik er weer niet onder uit.. Zeeziek.
Gelukkig maar 1x gespuugd! Hahah

Onderweg zeeleeuwen en pinguins gezien tussen de hoge indrukwekkende fjorden! Het was echt super!
Op de terugweg hebben we nog een paar mooie stops gemaakt langs rivieren en meren. Op elke parkeerplaats ontkwamen de auto’s helaas niet aan de Kea’s! Dit zijn een soort papegaaien die geobsedeerd zijn door rubber en felle kleuren. Echte slopers, dus lange stops konden we niet maken, dan zouden de ruitenwissers het namelijk begeven.

Terug aangekomen in het hostel ontmoette ik Simon, een belg die ook net terug kwam van de keplertrack. Hele avond mee gekletst, en toen vertelde hij dat hij ook opweg was naar Dunedin (net zoals ik van plan was). Hij was er al eerder geweest en verbleef toen bij een vrouw thuis op de bank. Hij deed wel vaker aan ‘couchsurfen’ zoals dat heet. Op die manier ontmoet je heel veel leuke mensen, en heb je een heel goedkoop verblijf! Van het een kwam het ander, en had hij het telefoontje al gemaakt naar de vrouw om te vragen of ik er ook mocht verblijven! Dat was goed, dus ik ging 2 dagen later opweg naar Dunedin.
Hadden al wat smscontact gehad, en ze haalde me gisteren op op het busstation. We gingen naar een soort kantoor waar ze nog wat dingetjes moest afhandelen. Toen bleek dat ze in de organisatie zit van het ‘Fringe Festival’ in Dunedin wat nu gaande is. Super tof! Simon (die al eerder was aangekomen in Dunedin) had de hele middag al geholpen, en vandaag is het mijn beurt om wat vrijwilligerswerk te doen waardoor ik vanavond t/m woensdag gratis er naartoe kan!

Gisteravond stond namelijk wat anders op het programma: RUGBY!
Had al heel veel wedstrijden gezien in The Landing tijdens en na werk. Nu was het dus tijd om in het echt er naartoe te gaan! Kaartjes gekocht en om half 8 begon het. Hurricanes (Christchurch) tegen The Highlanders (Dunedin, ‘wij’ dus!). Super gaaf om mee te maken, hele leuke wedstrijd want we stonden constant voor.. Helaas toch nog op het laatste moment verloren, waardoor de sfeer zuur werd, en we (Leeann, Simon en ik) gelijk door naar huis gingen i.p.v. de stad.

Heerlijk geslapen op de bank! Slaap in m’n eentje in de woonkamer, Simon in een soort bijkamer. Was eerlijk gezegd heel bizar om voor het eerst in lange tijd weer alleen op een kamer te slapen! Normaal gesproken in de hostels hoor ik minimaal 4 of 5 mensen ademen/snurken om me heen.. Nu niks! Wat een luxe.

Morgen St. Patricksday!! Gisteren al inkopen gedaan voor een mooie groene outfit.. De straat waarin het huis staat waar ik slaap(allemaal studentenwoningen) wordt afgezet voor ’t feest,, dat komt wel goed dus! Foto’s volgen in het volgende verslag!

Veel Liefs! Xx